از حرا آيات رحمن و رحيم آمد پديد
با نخستين حرف،قرآن کريم آمد پديد
صوت”اقرا ء باسم ربک” مي رسد بر گوش جان
يا که از غار “حرا”خلق عظيم آمد پديد.
.
.
روزگاري بود ميوه اش فتنه ، خوراکش مردار ، زندگي اش آلوده ، سايه هاي
ترس شانه هاي بردگان را مي لرزاند . تازيانه ستم ، عاطفه را از چهره ها
مي سترد . تاريکي ، در اعماق تن انسان زوزه مي کشيد و دخترکان بي
گناه ، در خاک سرد زنده به گور مي شدند . و در اين هنگام بود که محمد
(ص) بر چکاد کوه نور ايستاد و زمين در زير پاهاي او استوار گرديد . .
.
.
اي نام تو جانبخش تر از آب حيات / محتاج تو خلقي به حيات و به ممات
از بعثت انبياء و ارسال رسل / مقصود تو بودي، به جمالت صلوات
.
.
.
پيامبر اکرم (ص):
تقواي کامل آن است که آنچه را نميداني ياد بگيري و به آنچه ميداني عمل کني
مبعث، عيد شکوفايي خوشبوترين گل هستي، مبارک . . .