از حرا آيات رحمن و رحيم آمد پديد

با نخستين حرف،قرآن کريم آمد پديد

صوت”اقرا ء باسم ربک” مي رسد بر گوش جان

يا که از غار “حرا”خلق عظيم آمد پديد.

.

.

روزگاري بود ميوه اش فتنه ، خوراکش مردار ، زندگي اش آلوده ، سايه هاي

ترس شانه هاي بردگان را مي لرزاند . تازيانه ستم ، عاطفه را از چهره ها

مي سترد . تاريکي ، در اعماق تن انسان زوزه مي کشيد و دخترکان بي

گناه ، در خاک سرد زنده به گور مي شدند . و در اين هنگام بود که محمد

(ص) بر چکاد کوه نور ايستاد و زمين در زير پاهاي او استوار گرديد . .

.

.

اي نام تو جانبخش تر از آب حيات / محتاج تو خلقي به حيات و به ممات

از بعثت انبياء و ارسال رسل / مقصود تو بودي، به جمالت صلوات

.

.

.

پيامبر اکرم (ص):

تقواي کامل آن است که آنچه را نميداني ياد بگيري و به آنچه ميداني عمل کني

مبعث، عيد شکوفايي خوشبوترين گل هستي، مبارک . . .